Κάθε χρόνο, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαγιγνώσκονται με NHL (Μη-Hodgkin λέμφωμα), που είναι μια ομάδα καρκίνων του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η επίπτωση του Μη-Hodgkin λεμφώματος έχει αυξηθεί και αυξάνεται συνεχώς.
Οι διάφοροι υπότυποι του NHL μπορεί να έχουν διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες:
Τα λεμφώματα από μικρά λεμφοκύτταρα συμβαίνουν συχνότερα στους ηλικιωμένους.
Το λεμφοβλαστικό λέμφωμα παρατηρείται συχνότερα σε άρρενες έφηβους και νέους ενήλικες.
Το οζώδες λέμφωμα συμβαίνει, κυρίως, στη μέση ενήλικη ζωή.
Το λέμφωμα Burkitt συμβαίνει σε παιδιά και νέους ενήλικες
Οι ιοί και οι ανωμαλίες της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος ευθύνονται για την ανάπτυξη του Μη-Hodgkin λεμφώματος.
-RNA ιοί. Ο HTLV-1 (Human T-cell Lymphotropic Virus-type 1), σχετίζεται με την Τ-κυττάρων λευχαιμία-λέμφωμα (ATLL). Ο HIV προκαλεί AIDS και η προκύπτουσα ανωμαλία του ανοσοποιητικού συστήματος συνδυάζεται με υψηλού βαθμού Β κυτταρικό λέμφωμα. Η χρόνια ηπατίτιδα C συνδέεται με το νωχελικό Β-κυτταρικό λέμφωμα.
-DNA ιοί. Ο EBV έχει βρεθεί στο γονιδίωμα των κυττάρων του αφρικανικού λεμφώματος Burkitt. Ο EBV, επίσης, έχει εντοπιστείς σε βιοψίες ρινικών λεμφωμάτων από Τ κύτταρα και λεμφωμάτων από ΝΚ-κύτταρα φονείς. Ο ιός έχει, επίσης, συσχετισθεί με λεμφώματα σε καταστάσεις με ελαττωμένη ανοσία, όπως σε ασθενείς σε X-linked λεμφοϋπερπλαστικό σύνδρομο (Φυλοσύνδετο λεμφοϋπερπλαστικό σύνδρομο), μεταμόσχευση οργάνων και σε πολλές περιπτώσεις λέμφωμα που σχετίζεται με τον HIV ιό.
-Η χρόνια λοίμωξη με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού του γαστρικού βλεννογόνου ξεκάθαρα σχετίζεται με το γαστρικό λέμφωμα. Η εκρίζωση της μόλυνσης προκαλεί ύφεση της νόσου σε 2/3 των ασθενών.
-Η ανοσοανεπάρκεια ή η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος συνοδεύεται από ανάπτυξη λεμφωμάτων:

AIDS
Λήπτες οργάνων για μεταμοσχεύσεις
Κληρονομικά σύνδρομα ανοσοανεπάρκειας (αγαμμασφαιριναιμία, αταξία-τελαγγειεκτασία, σύνδρομο Wiskott-Aldrich)
Αυτοάνοσα νοσήματα (σύνδρομο Sjogren, ρευματοειδής νόσος, Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, θυρεοειδίτιδα Hashimoto)
Η φενυντοϊνη μπορεί να προκαλέσει από καλοήθη λεμφουπερπλασία μέχρι αληθές λέμφωμα
Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία είναι υπεύθυνη για πολλά λεμφώματα

Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα βασισμένα σε 20 μελέτες που διεξήχθησαν στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη, το Ισραήλ, την Αυστραλία διαπιστώθηκε:
• Οι παράγοντες κινδύνου διέφεραν σημαντικά μεταξύ των υπότυπων NHL υποτύπων (αυτοάνοσα νοσήματα, ιός της ηπατίτιδας C, έκζεμα, μετάγγιση αίματος, οικογενειακό ιστορικό λευχαιμίας και πολλαπλού μυελώματος, κατανάλωση αλκοόλ, κάπνισμα και ορισμένα επαγγέλματα).
• Οι κίνδυνοι ήταν γενικά παρόμοιοι μεταξύ των NHL υποτύπων όσον αφορά το οικογενειακό ιστορικό του NHL συνολικά, την  έκθεση στον ήλιο, το αλλεργικό συνάχι, τις αλλεργίες, και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
• Αυτοάνοσα νοσήματα: ασθένειες που ενεργοποιούν τα Β-κύτταρα είναι πιο πιθανό να αυξήσουν τον κίνδυνο για λεμφώματα Β-κυττάρων (π.χ. άτομα με ιστορικό συνδρόμου Sjögren έχουν σχεδόν 40 φορές αυξημένο κίνδυνο για λέμφωμα οριακής ζώνης). Ομοίως, αυτές οι ασθένειες που ενεργοποιούν τα Τ-κύτταρα είναι πιο πιθανό να αυξήσουν τον κίνδυνο για Τ-κυττάρων NHL.
• Η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού πιο έντονα συνδέεται με περιφερικό λέμφωμα Τ-κυττάρων, λέμφωμα οριακής ζώνης, λέμφωμα Burkitt, διάχυτο λέμφωμα μεγάλων Β-κυττάρων και λέμφωμα λεμφοπλασματοκυτταρικό, σπογγοειδή μυκητίαση / Sézary σύνδρομο, χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία / μικρό λεμφοκυτταρικό λέμφωμα (CLL / SLL), οζώδες λέμφωμα, και λέμφωμα μανδύα.