Tο οξειδωτικό στρες εμπλέκεται συνεχώς στην παθογένεση διαφόρων ψυχιατρικών διαταραχών. Ο λόγος είναι ότι απ' όλα τα ανθρώπινα όργανα ο εγκέφαλος έχει συγκριτικά μεγαλύτερη ευπάθεια στις επιδράσεις του οξειδωτικού στρες.
Μάλιστα, οι εγκεφαλικές βλάβες στην περίπτωση αυτή είναι σχετικά μη αναστρέψιμες! Τα ευρύτερα βιβλιογραφικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι το οξειδωτικό στρες σχετίζεται τόσο με... τη σχιζοφρένεια όσο και με... τη νόσο Alzheimer και φυσικά με την κατάθλιψη.
Για τις διπολικές διαταραχές και την κατάθλιψη...οι θεωρίες περί εμπλοκής «προ-οξειδωτικών» παραγόντων υποστηρίζονται από: βιοχημικές,γενετικές, φαρμακολογικές, προκλινικές θεραπευτικές μελέτες και κλινικές δοκιμές.
"Και βέβαια, υπέρ της θεωρίας της οξειδωτικής παθο - φυσιολογίας υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις τόσο σε ζωικά μοντέλα όσο και σε πειράματα σε ανθρώπους..."
Ο Wang και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν σαφώς ότι το «οξειδωτικό στρες» εμπλέκεται σε οξειδωτικές φθορές στον εγκέφαλο και μπορεί να συμβάλει στην παθογενετική διαδικασία ψυχιατρικών παθήσεων όπως η σχιζοφρένεια.
Επιπλέον, τα ευρήματά τους υποστηρίζουν ότι η έρευνα στα αντι- oξειδωτικά μπορεί να αποτελέσει μια πιθανή εναλλακτική προσέγγιση στη φαρμακολογική διαχείριση των ψυχιατρικών διαταραχών, όπως: της σχιζοφρένειας και της κατάθλιψης.
Μια πρόσφατη μελέτη επιχείρησε να διερευνήσει τη δραστηριότητα κύριων αντιοξειδωτικών ενζύμων και του οξειδωτικού στρες σε 35 γυναίκες με καταθλιπτική διαταραχή (DD).
Τα συμπεράσματα ήταν αξιοσημείωτα: οι γυναίκες με καταθλιπτική διαταραχή παρουσίαζαν μειωμένη δραστικότητα του αντιοξειδωτικού ενζύμου GPX1 (P