Η ακτινική μυελοπάθεια είναι μια από τις συχνότερες επιπλοκές της ακτινοθεραπείας
Η ακτινική μυελοπάθεια παρατηρείται μετά από ακτινοθεραπεία όγκων λάρυγγα, φάρυγγα, τραχήλου, πνευμόνων και μεσοθωρακίου. Η ακτινική μυελοπάθεια είναι από τις συχνότερες επιπλοκές της ακτινοθεραπείας.
Κλινικά μετά την ακτινοθεραπεία και πριν την έναρξη των συμπτωμάτων της μυελοπάθειας, μεσολαβεί διάστημα συνήθως 12 έως 15 μηνών (οπωσδήποτε άνω των 6 μηνών). Στη συνέχεια εμφανίζονται παραισθησίες και δυσαισθησίες των κάτω άκρων ή και των άνω άκρων εφόσον η βλάβη εντοπίζεται στην αυχενική μοίρα και ακολουθείαδυναμία των ίδιων μελών.
Η πλήρης εικόνα του συνδρόμου χαρακτηρίζεται από σπαστική παραπληγία ή τετραπληγία, αισθητικό επίπεδο στον κορμό και σφιγκτηριακές διαταραχές. Μερικές φορές, παρατηρούνται σημεία προσθιοκερατικής βλάβης, όπως μυϊκές ατροφίες και κατάργηση τενόντιων αντανακλαστικών. Η εξέταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού είναι φυσιολογική, όπως και η μυελογραφία.
Η διαφορική διάγνωση θα γίνει θα γίνει κυρίως από μεταστατικό όγκο του νωτιαίου μυελού.
Η πρόληψη του συνδρόμου επιτυγχάνεται με τον περιορισμό της ολικής δόσεως της ακτινοβολίας μέσα στα όρια που έχουν καθορισθεί.
Σχετικά με τη θεραπεία, προσωρινή βελτίωση της συμπτωματολογίας έχει αναφερθεί σε ορισμένες περιπτώσεις μετά από χορήγηση κορτικοστερεοειδών.