Μετά από την τεράστια πρόοδο στις απεικονιστικές τεχνικές και στις νέες τεχνολογίες, η κλινική διαχείριση των ασθενών με καρκίνο θα πρέπει να είχε βελτιωθεί...
Όμως δεν έχει... Όλοι οι ογκολόγοι χρησιμοποιούν τα πρωτόκολλα... Τα ίδια πρωτόκολλα για όλους τους ασθενείς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ατομική κακοήθης νόσος των ασθενών. Πρωτόκολλα που γίνονται βάση της αρχικής ταμπέλας της νόσου. Γι΄αυτό η θεραπεία των ασθενών στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι επιτυχής. Οι περισσότεροι ασθενείς θα ενταχθούν, τελικά, στην ομάδα των ασθενών που ο πρόωρος θάνατος οφείλεται στην τοξικότητα των θεραπειών ή σε εκείνους που η αιτία του πρόωρου θανάτου δεν μπορεί να εκτιμηθεί...
Κλασσικά η θεραπευτική απόφαση θα παρθεί μετά από την κλινική εκτίμηση, τον απεικονιστικό έλεγχο και άλλα μη απεικονιστικά τεστ.
Ο αντικειμενικός σκοπός αυτής της θεραπευτικής απόφασης είναι να να υπάρχει κλινικό όφελος και να προγραμματιστούν θεραπευτικές στρατηγικές πολυπαραγοντικές, αλλά  και συνεκτικές.
Γι΄αυτό είναι απαραίτητο να αναγνωριστούν τα κατάλληλα κριτήρια για την εκτίμηση της αντικαρκινικής δραστηριότητας για μια συγκεκριμένη θεραπεία που δίνεται.
Οι βιολόγοι ήρθαν και θα μείνουν για να βοηθήσουν τους ογκολόγους με τις γνώσεις τους στους μοριακούς και κυτταρικούς μηχανισμούς που βρίσκονται κάτω από την κακοήθη εξαλλαγή ενός συγκεκριμένου ασθενούς.
Οι στρατηγικές της εκτίμησης της αποτελεσματικότητας μιας θεραπείας κατά του όγκου εξαρτάται από τον τύπο του όγκου και το στάδιο της νόσου, αλλά ο στόχος είναι σε κάθε περίπτωση η αύξηση της επιβίωσης, μαζί με τη διατήρηση της καλής ποιότητας ζωής. Η επιβίωση χωρίς πρόοδο της νόσου, ο χρόνος μέχρι την πρόοδο της νόσου και ο ρυθμός ανταπόκρισης είναι τελικά σημεία που δεν θα έπρεπε κανονικά να εκτιμώνται στις μεγάλες κλινικές μελέτες, γιατί ακριβώς δείχνουν την αδυναμία μιας συγκεκριμένης αγωγής για θεραπεία.
Η εκτίμηση της θεραπείας των συμπαγών όγκων
Κριτήρια Αξιολόγησης της Ανταπόκρισης σε συμπαγείς όγκους
Response Evaluation Criteria In Solid Tumors (RECIST)
Τα κριτήρια της Αξιολόγησης της Ανταπόκρισης σε συμπαγείς όγκους (RECIST) είναι ένα σύνολο δημοσιευμένων κανόνων που καθορίζουν κατά πόσο οι όγκοι σε ασθενείς με καρκίνο έχουν βελτιωθεί, δηλαδή έχουν απαντήσει στην θεραπεία ή παραμένουν ίδιοι, δηλαδή σταθεροί ή έχουν επιδεινωθεί, δηλαδή υπάρχει πρόοδος της νόσου.
Τα κριτήρια δημοσιεύθηκαν το Φεβρουάριο του 2000 από μια διεθνή συνεργασία.
Τα κριτήρια είναι ειδικά και δεν προορίζονται για να καθοριστεί εάν οι ασθενείς έχουν βελτιωθεί ή όχι, καθώς αυτά είναι ογκοκεντρικά και δεν έχουν επίκεντρο τον ασθενή. 
Και όμως, όλοι οι ογκολόγοι βασίζονται αποκλειστικά σε αυτά...
Η εκτίμηση θα πρέπει να γίνεται από τους θεράποντες ιατρούς και τους ίδιους τους ασθενείς με καρκίνο, αλλά θα πρέπει να είναι πολυπαραγοντική. 
Κριτήρια Αξιολόγησης της Ανταπόκρισης σε συμπαγείς όγκους
Μόνο οι ασθενείς με μετρήσιμη νόσο κατά την έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να περιλαμβάνονται σε πρωτόκολλα όπου η αντικειμενική ανταπόκριση του όγκου είναι το πρωτεύον καταληκτικό σημείο.
Μετρήσιμη ασθένεια είναι η παρουσία τουλάχιστον μιας μετρήσιμης βλάβης. Εάν η μετρήσιμη νόσος περιορίζεται σε μια μονήρη βλάβη, νεοπλασματικής φύσης τότε θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από κυτταρολογική και ιστολογική εξέταση, καλύτερα κατά το χειρουργείο.
Μετρήσιμες βλάβες είναι οι βλάβες που μπορεί να μετρηθούν με ακρίβεια σε τουλάχιστον μία διάσταση με μεγαλύτερη διάμετρο ≥20 mm με τη χρήση συμβατικών τεχνικών ή ≥10 mm με τη σπειροειδή αξονική τομογραφία.
Μη μετρήσιμες αλλοιώσεις είναι όλες οι άλλες βλάβες, συμπεριλαμβανομένων των μικρών βλαβών (μεγαλύτερη διάμετρο