H παχυσαρκία χαρακτηρίζεται από σημαντική αύξηση του λιπώδους ιστού του σώματος και συνδέεται με διαβήτη, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία, εμφράγματα, παθήσεις σπονδυλικής στήλης, αυξημένη επίπτωση καρκίνου, εγκεφαλικά επεισόδια, στυτική δυσλειτουργία.
        
Οι μετρήσεις που χρησιμοποιεί σήμερα η ιατρική επιστήμη για να εκτιμήσει την περίσσια του λιπώδους ιστού είναι ο δείκτης ΒΜΙ, ο οποίος ισούται με το βάρος δια του τετραγώνου του ύψους και  ειδικές σωματομετρικές μετρήσεις (π.χ. περιφέρεια μέσης). Όλα τα άτομα δεν έχουν την ίδια ευαισθησία στην αύξηση του λιπώδους ιστού τους, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για μέτριες ή ήπιες αυξήσεις του λιπώδους ιστού.  
        
Η αυξημένη αρτηριακή πίεση, η συσσώρευση του λίπους στην κοιλιά, η αύξηση της LDL χοληστερόλης του σακχάρου και των τριγλυκεριδίων, η λιπώδης διήθηση ήπατος, η άπνοια στον ύπνο, η ύπαρξη αθηρωμάτωσης, το μεταβολικό σύνδρομο  είναι τα πιο σημαντικά σημεία που διερευνώνται σήμερα  κατά την ιατρική εξέταση, για να εκτιμηθεί η επικινδυνότητα της περίσσιας του λίπους στο σώμα. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το βάρος έχει δυσμενή πρόγνωση, η εφαρμογή προγραμμάτων απώλειας βάρους είναι απολύτως αναγκαία.
        
Η χαμηλή αυτοπεποίθηση του παχύσαρκου ατόμου και τα συναισθήματα αγωνίας που προκύπτουν από την κοινωνική συναναστροφή οδηγούν πολλές φορές στην άμετρη χρήση φαρμάκων και ποικίλων βοηθημάτων χωρίς ιατρική παρακολούθηση.  Οι παρενέργειες από την αλόγιστη χρήση των φαρμάκων αυτών απασχολούν συχνά το μαχόμενο παθολόγο με σφαιρική γνώση και κλινική εμπειρία. Τα χρησιμοποιούμενα σκευάσματα κινδυνεύουν να εξασθενήσουν σημαντικά τον οργανισμό του παχύσαρκου που είναι ήδη επιβαρυμένος από την περίσσεια του λιπώδους ιστού.
        
    
Τα πιο κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται ευρέως για αδυνάτισμα είναι:
        
1. Χημικά ανορεξιογόνα
        
Τα φάρμακα αυτά προκαλούν ανορεξία δρώντας στο κεντρικό νευρικό σύστημα ή αυξάνουν τις πραγματοποιούμενες καύσεις επιταχύνοντας το μεταβολισμό. Στις ανεπιθύμητες ενέργειες ευρέως χρησιμοποιούμενων ανορεξιογόνων φαρμάκων συγκαταλέγονται η ανορεξία, η δυσκοιλιότητα, η ξηροστομία, η ζάλη, η ταχυκαρδία, η υπέρταση, σοβαρά ψυχιατρικά σύνδρομα, νεφρικές διαταραχές, αλλεργικά σύνδρομα. Στις ανεπιθύμητες ενέργειες κοινών φαρμάκων που επιταχύνουν τις καύσεις είναι η ταχυκαρδία, οι αρρυθμίες, η αύξηση της θερμοκρασίας, τα καρδιακά επεισόδια.
        
2. Χημικά καθαρτικά και εμετικά χάπια
        
Τα φάρμακα αυτά προκαλούν συχνή κένωση του περιεχομένου του εντέρου ή συχνή κένωση του στομάχου. Στις παρενέργειες των φαρμάκων αυτών συγκαταλέγονται η ακράτεια κοπράνων, η ακατάσχετη διάρροια, ο κοιλιακός πόνος, η απώλεια ιχνοστοιχείων και λιποδιαλυτών βιταμινών, οι αλλεργίες. Ενίοτε προκαλείται ρήξη βλεννογόνου.
        
3. Χημικοί αναστολείς της απορρόφησης λίπους
        
Τα φάρμακα αυτά δρουν τοπικά στο έντερο προκαλώντας αποβολή μέρους του προσλαμβανόμενου με τις τροφές λίπος. Στις παρενέργειες των φαρμάκων αυτών συγκαταλέγονται η ακράτεια κοπράνων, η διάρροια, ο κοιλιακός πόνος, η απώλεια λιποδιαλυτών βιταμινών, η παγκρεατίτιδα, η χολοκυστοπάθεια , οι αλλεργίες.
        
4. Βότανα και συμπληρώματα διατροφής
        
Μία ποικιλία συμπυκνωμένων φυτικών δραστικών ουσιών, με μορφή αφεψημάτων ή συμπληρωμάτων ή φυσικών φαρμάκων (π.χ. Citrus aurantium, πράσινο τσάι, guar, φυτικά αντιοξειδωτικά), χρησιμοποιούνται σήμερα για την καταπολέμηση του περιττού βάρους και τη σταθεροποίηση της απώλειας. Πολλά άτομα πιστεύουν λανθασμένα ότι τα βότανα και τα φυτικά σκευάσματα στερούνται επικίνδυνων παρενεργειών. Αυτό είναι λάθος. Παρά το γεγονός ότι η εναλλακτική ιατρική ευρίσκεται σήμερα στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης του υπερβολικού βάρους πρέπει να υπάρχει ανάλογη ιατρική παρακολούθηση και να διασφαλίζεται ότι τα φυτικά φάρμακα είναι απολύτως συμβατά με τον οργανισμό.