Ο καρκίνος του μαστού είναι η συχνότερη κακοήθεια που προσβάλλει τις γυναίκες, αλλά με την έγκαιρη διάγνωση και τις σύγχρονες θεραπείες, τα ποσοστά επιβίωσης είναι εξαιρετικά. Στην Ελλάδα καταγράφονται πάνω από 5.000 νέες περιπτώσεις ετησίως.
Συμπτώματα
Στα αρχικά του στάδια, ο καρκίνος του μαστού συνήθως δεν προκαλεί πόνο ή εμφανή συμπτώματα. Τα συνηθέστερα σημάδια που απαιτούν διερεύνηση περιλαμβάνουν:
- Ψηλαφητό μόρφωμα (όγκος) στο στήθος ή στη μασχάλη.
- Αλλαγές στο μέγεθος ή το σχήμα του μαστού.
- Αλλαγές στο δέρμα του μαστού, όπως ερυθρότητα, λακκάκια (όψη "φλοιού πορτοκαλιού") ή πάχυνση.
- Εισολκή ή αλλαγή στη θηλή (π.χ., να γυρίσει προς τα μέσα).
- Εκροή υγρού από τη θηλή (εκτός από το μητρικό γάλα).
Παράγοντες Κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- Φύλο: Οι γυναίκες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από τους άνδρες.
- Ηλικία: Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία.
- Κληρονομικότητα: Ιστορικό καρκίνου μαστού σε συγγενείς α' βαθμού ή ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις (π.χ., BRCA1 και BRCA2) αυξάνουν τον κίνδυνο.
- Ορμονικοί παράγοντες: Έναρξη εμμήνου ρύσεως σε νεαρή ηλικία, καθυστερημένη εμμηνόπαυση, και θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.
- Ιστορικό: Προσωπικό ιστορικό καρκίνου του μαστού ή ορισμένων καλοηθών παθήσεων του μαστού.
- Τρόπος ζωής: Παχυσαρκία, έλλειψη σωματικής άσκησης και κατανάλωση αλκοόλ.
Διάγνωση
Η έγκαιρη διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας. Οι μέθοδοι διάγνωσης περιλαμβάνουν:
- Κλινική εξέταση από εξειδικευμένο ιατρό.
- Μαστογραφία: Η βασική απεικονιστική εξέταση προσυμπτωματικού ελέγχου.
- Υπερηχογράφημα μαστού: Συχνά χρησιμοποιείται συμπληρωματικά στη μαστογραφία, ειδικά σε νεότερες γυναίκες.
- Μαγνητική μαστογραφία (MRI): Σε ειδικές περιπτώσεις ή γυναίκες υψηλού κινδύνου.
- Βιοψία: Η λήψη δείγματος ιστού για ιστολογική εξέταση είναι ο μόνος τρόπος επιβεβαίωσης της κακοήθειας.
Θεραπεία
Η θεραπεία είναι εξατομικευμένη και εξαρτάται από το στάδιο, τον τύπο και τα βιολογικά χαρακτηριστικά του όγκου. Οι συνήθεις προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:
- Χειρουργική επέμβαση: Το πρώτο βήμα για την αφαίρεση της νόσου (μπορεί να είναι ογκεκτομή ή μαστεκτομή).
- Ακτινοθεραπεία: Χρησιμοποιείται συχνά μετά τη χειρουργική επέμβαση για την καταστροφή τυχόν εναπομεινάντων καρκινικών κυττάρων.
- Χημειοθεραπεία: Φαρμακευτική αγωγή που στοχεύει στην καταστροφή των καρκινικών κυττάρων σε όλο το σώμα.
- Ορμονοθεραπεία: Για καρκίνους που επηρεάζονται από ορμόνες (ορμονοεξαρτώμενοι).