Η παχυσαρκία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου του μαστού, ιδιαίτερα στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, και συνδέεται επίσης με χειρότερη πρόγνωση. Ο μηχανισμός περιλαμβάνει ορμονικές αλλαγές (όπως αυξημένα οιστρογόνα), χρόνια φλεγμονή και αλλαγές στα επίπεδα ινσουλίνης και άλλων αυξητικών παραγόντων. 

Σύνδεση παχυσαρκίας με καρκίνο μαστού

• Ορμονικές αλλαγές: Ο λιπώδης ιστός παράγει την αρωματάση, ένα ένζυμο που αυξάνει τα επίπεδα οιστρογόνων, τα οποία μπορούν να τροφοδοτήσουν ορισμένους καρκίνους του μαστού.
• Χρόνια φλεγμονή: Η παχυσαρκία προκαλεί μια χρόνια φλεγμονώδη κατάσταση στον οργανισμό, η οποία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου.
• Αλλαγές στον μεταβολισμό: Η παχυσαρκία συνδέεται με αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης, αυξημένη λεπτίνη και μειωμένη αντιπονεκτίνη, παράγοντες που μπορούν να προάγουν την καρκινογένεση. 

Επιπτώσεις στην πρόγνωση και θεραπεία

• Χειρότερη πρόγνωση: Γυναίκες που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες κατά τη διάγνωση τείνουν να έχουν χειρότερη πρόγνωση.
• Αύξηση κινδύνου θανάτου: Η αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια ή μετά τη θεραπεία συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από τη νόσο.
• Δυσκολότερη αντιμετώπιση: Η παχυσαρκία μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενή ιστολογικά χαρακτηριστικά του όγκου και σε αυξημένο κίνδυνο διακοπής της θεραπείας. 

Σημασία της πρόληψης και της διαχείρισης

• Η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και η τακτική άσκηση είναι σημαντικά μέτρα πρόληψης.
• Η απώλεια βάρους για υπέρβαρες και παχύσαρκες ασθενείς μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργική κατάσταση και την ικανότητα αντιμετώπισης της θεραπείας, αν και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την ακριβή επίδραση στην υποτροπή και την θνησιμότητα.