Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη μη φυσιολογικών κυττάρων στο τοίχωμά της. Το κυριότερο σύμπτωμα είναι η αιματουρία (αίμα στα ούρα), αλλά μπορεί να περιλαμβάνει και πόνο κατά την ούρηση, συχνουρία και πόνο στην πλάτη. Είναι πιο συχνός στους άνδρες και σε άτομα άνω των 65 ετών, με το κάπνισμα να αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα κινδύνου. Η αντιμετώπιση εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και περιλαμβάνει από τη διουρηθρική αφαίρεση του όγκου έως συστηματική χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία, ενώ η παρακολούθηση είναι μακροχρόνια.  

Συμπτώματα

• Αιματουρία: Αίμα στα ούρα, που μπορεί να κάνει τα ούρα να φαίνονται κόκκινα ή καφέ.

• Πόνος κατά την ούρηση .

• Συχνουρία ή επιτακτική ούρηση .

• Πόνος στην πλάτη ή στην περιοχή της πύελος .

• Αδυναμία και απώλεια βάρους: (σε πιο προχωρημένα στάδια). 

Παράγοντες κινδύνου

• Κάπνισμα: 

  Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου, αυξάνοντας τον κίνδυνο 2.5 έως 3 φορές. 

• Προχωρημένη ηλικία 

  (άνω των 65 ετών). 

• Έκθεση σε χημικές ουσίες: 

  Εργασία με βιομηχανικά ελαστικά, βαφές, και άλλες χημικές ουσίες. 

• Χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία: 

  Προηγούμενες θεραπείες στην περιοχή της πυέλου. 

Διάγνωση και Θεραπεία

• Διαγνωστικές εξετάσεις: 

  Περιλαμβάνουν κυστεοσκόπηση, κυτταρολογική εξέταση ούρων, αξονική τομογραφία-πυελογραφία και γενική εξέταση ούρων. 

• Επιφανειακός καρκίνος: 

  Αρχικά γίνεται διουρηθρική αφαίρεση του όγκου (TURT). Ανάλογα με το στάδιο και τον βαθμό κακοήθειας, ακολουθεί τακτική παρακολούθηση ή ενδοκυστικές εγχύσεις φαρμάκων ή BCG. 

• Διηθητικός καρκίνος: 

  Μπορεί να απαιτεί ριζική κυστεκτομή (αφαίρεση της κύστης), συχνά σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία. 

• Μεταστατικός καρκίνος: 

  Θεραπεύεται κυρίως με συστηματική χημειοθεραπεία. 

• Επαναληπτική βιοψία: 

  Σε περίπτωση επιφανειακού όγκου (π.χ. Τ1), μια δεύτερη διουρηθρική αφαίρεση (re TUR-BT) μπορεί να είναι απαραίτητη.