Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ένας από τους πιο συχνούς και θανατηφόρους τύπους καρκίνου παγκοσμίως, αν και σε μεγάλο βαθμό μπορεί να προληφθεί. Διακρίνεται κυρίως σε δύο βασικούς τύπους και η έγκαιρη διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση. 

Τύποι Καρκίνου του Πνεύμονα

Οι δύο κύριοι τύποι, που ορίζονται από την εμφάνιση των κυττάρων στο μικροσκόπιο, είναι: 

• Μη Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (NSCLC): Ο πιο κοινός τύπος, αντιπροσωπεύει περίπου το 85% των περιπτώσεων. Αναπτύσσεται και εξαπλώνεται γενικά πιο αργά από τον μικροκυτταρικό. Περιλαμβάνει υποτύπους όπως το αδενοκαρκίνωμα και το πλακώδες καρκίνωμα.
• Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (SCLC): Αντιπροσωπεύει περίπου το 10-15% των περιπτώσεων και συνδέεται σχεδόν πάντα με το κάπνισμα. Έχει την τάση να αναπτύσσεται και να εξαπλώνεται ταχύτερα σε άλλα μέρη του σώματος. 

Συμπτώματα

Στα αρχικά στάδια, ο καρκίνος του πνεύμονα συχνά δεν παρουσιάζει συμπτώματα. Όταν εμφανιστούν, τα πιο κοινά μπορεί να περιλαμβάνουν: 

• Επίμονος βήχας ή αλλαγή σε έναν υπάρχοντα χρόνιο βήχα.
• Δύσπνοια ή συριγμός (σφύριγμα στην αναπνοή).
• Πόνος στο στήθος που επιμένει ή επιδεινώνεται με τον βήχα ή τη βαθιά αναπνοή.
• Αιμόπτυση (βήχας με αίμα).
• Συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, όπως επαναλαμβανόμενες βρογχίτιδες ή πνευμονίες.
• Βραχνάδα στη φωνή που δεν υποχωρεί.
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους και όρεξης.
• Κόπωση και αδυναμία.

Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου

Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου είναι το κάπνισμα (ενεργητικό και παθητικό), το οποίο ευθύνεται για το 80-90% των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν: 

• Έκθεση σε αμίαντο, ραδόνιο και άλλες βιομηχανικές ουσίες.
• Έκθεση σε ατμοσφαιρική ρύπανση.
• Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα.
• Προηγούμενη ακτινοβολία στο στήθος.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται συνήθως όταν διερευνώνται τα συμπτώματα και μπορεί να περιλαμβάνει: 

• Απεικονιστικές εξετάσεις: Ακτινογραφία θώρακα, αξονική τομογραφία (CT) και PET/CT scan.
• Βιοψία: Λήψη δείγματος ιστού για ιστολογική εξέταση, απαραίτητη για τον καθορισμό του τύπου του καρκίνου.
• Βρογχοσκόπηση: Εξέταση του εσωτερικού των αεραγωγών.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο του καρκίνου, το στάδιο, τη γενική υγεία του ασθενούς και άλλους παράγοντες. Οι επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν: 

• Χειρουργική επέμβαση: Για αφαίρεση του όγκου, κυρίως σε πρώιμα στάδια.
• Χημειοθεραπεία.
• Ακτινοθεραπεία.
• Στοχευμένες θεραπείες: Φάρμακα που στοχεύουν συγκεκριμένες μοριακές αλλαγές στα καρκινικά κύτταρα.
• Ανοσοθεραπεία: Θεραπείες που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος να καταπολεμήσει τον καρκίνο. 

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης είναι η αποφυγή του καπνίσματος ή η διακοπή του. Η διακοπή του καπνίσματος μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο, ακόμη και για όσους καπνίζουν για πολλά χρόνια. Άλλα μέτρα περιλαμβάνουν τη μείωση της έκθεσης σε παράγοντες κινδύνου στο εργασιακό περιβάλλον και στο σπίτι (π.χ., ραδόνιο). Για άτομα υψηλού κινδύνου (π.χ. βαρείς καπνιστές), ο προσυμπτωματικός έλεγχος με αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης (LDCT) μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη ανίχνευση.