Ο καρκίνος του προστάτη είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου στους άνδρες, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, ειδικά εάν διαγνωστεί έγκαιρα. Σε πολλά αρχικά στάδια, δεν εμφανίζει συμπτώματα, γεγονός που καθιστά τον προληπτικό έλεγχο ζωτικής σημασίας. 

Συμπτώματα

Στα αρχικά στάδια, ο καρκίνος του προστάτη συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα. Όταν εμφανιστούν, συνήθως σχετίζονται με την ούρηση και μπορεί να περιλαμβάνουν: 

• Δυσκολία στην έναρξη ή διακοπή της ούρησης.
• Συχνουρία, ειδικά τη νύχτα (νυκτουρία).
• Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης.
• Αδύναμη ή διακεκομμένη ροή ούρων.
• Αίμα στα ούρα (αιματουρία) ή στο σπέρμα (αιμοσπερμία), αν και αυτό είναι σπάνιο σε αρχικά στάδια.
• Πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση.

Σε πιο προχωρημένα στάδια, ο καρκίνος μπορεί να εξαπλωθεί και να προκαλέσει άλλα συμπτώματα, όπως πόνο στα οστά (στη μέση, τα ισχία ή άλλα σημεία), απώλεια βάρους χωρίς αιτία ή αδυναμία στα κάτω άκρα. 

Αίτια και Παράγοντες Κινδύνου

Τα ακριβή αίτια δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά ορισμένοι παράγοντες κινδύνου έχουν εντοπιστεί: 

• Ηλικία: Ο κίνδυνος αυξάνεται σημαντικά με την αύξηση της ηλικίας, με τη διάμεση ηλικία διάγνωσης να είναι τα 66 έτη.
• Κληρονομικότητα: Η ύπαρξη συγγενών (πατέρα, αδελφού) με καρκίνο του προστάτη αυξάνει τον κίνδυνο.
• Εθνικότητα: Οι άνδρες ορισμένων φυλών (π.χ. αφροαμερικανοί) έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
• Διατροφή και Τρόπος Ζωής: Διατροφή πλούσια σε λιπαρά, παχυσαρκία, κάπνισμα και καθιστική ζωή αποτελούν επιπρόσθετους παράγοντες κινδύνου. 

Διάγνωση

Η έγκαιρη διάγνωση είναι κρίσιμη. Ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά από ορισμένη ηλικία, συνήθως μετά τα 50, ή νωρίτερα εάν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου. Περιλαμβάνει: 

• Εξέταση PSA: Μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου στο αίμα.
• Δακτυλική εξέταση: Ψηλάφηση του προστάτη από ουρολόγο.
• Βιοψία προστάτη: Εάν τα παραπάνω ευρήματα είναι ύποπτα, γίνεται βιοψία για επιβεβαίωση της διάγνωσης. 

Θεραπεία

Οι επιλογές θεραπείας εξαρτώνται από το στάδιο και την επιθετικότητα του καρκίνου, τη γενική υγεία του ασθενούς και τις προσωπικές του προτιμήσεις. Οι κύριες προσεγγίσεις περιλαμβάνουν: 

• Ενεργός Παρακολούθηση: Για καρκίνους χαμηλού κινδύνου που αναπτύσσονται αργά, μπορεί να επιλεγεί στενή παρακολούθηση χωρίς άμεση θεραπεία.
• Χειρουργική Επέμβαση: Η ριζική προστατεκτομή (αφαίρεση του προστάτη).
• Ακτινοθεραπεία: Εξωτερική ακτινοβολία ή εσωτερική (βραχυθεραπεία με εμφύτευση ραδιενεργών κόκκων).
• Ορμονοθεραπεία: Χρήση φαρμάκων για τη μείωση των ανδρικών ορμονών που τροφοδοτούν την ανάπτυξη του καρκίνου. 

Συζητήστε με τον ιατρό σας (ουρολόγο, ογκολόγο) για το καταλληλότερο πλάνο διάγνωσης και θεραπείας.