Τα συμπτώματα του καρκίνου του θυρεοειδούς περιλαμβάνουν την ύπαρξη ενός οζιδίου ή πρήξιμο στον λαιμό, βραχνάδα, δυσκολία στην κατάποση ή την αναπνοή, πόνο στον λαιμό και διογκωμένους λεμφαδένες. Η κύρια θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του αδένα (θυρεοειδεκτομή), ενώ συμπληρωματικές θεραπείες μπορεί να είναι η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, η ακτινοβολία, η χημειοθεραπεία ή στοχευμένη θεραπεία, ανάλογα με τον τύπο και το στάδιο του καρκίνου. 

Συμπτώματα

• Οζίδιο ή πρήξιμο στον λαιμό: Συχνά είναι το πρώτο σημάδι, αν και η πλειοψηφία των οζιδίων είναι καλοήθη.
• Βραχνάδα: Μπορεί να είναι ένα επίμονο σύμπτωμα.
• Δυσκολία στην κατάποση ή την αναπνοή: Συμβαίνει όταν ο όγκος είναι μεγάλος και πιέζει τους γύρω ιστούς.
• Πόνος στον λαιμό: Μπορεί να είναι εμφανής ή να ακτινοβολεί στο λαιμό.
• Διογκωμένοι λεμφαδένες στο λαιμό: Υποδεικνύουν επέκταση του καρκίνου.
• Επίμονος βήχας: Μπορεί να υπάρχει και χωρίς να σχετίζεται με κρυολόγημα. 

Θεραπεία

• Χειρουργική αφαίρεση (θυρεοειδεκτομή): Η πιο συχνή και αρχική θεραπεία. Μπορεί να περιλαμβάνει και την αφαίρεση των λεμφαδένων, αν χρειάζεται.
• Θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο: Χρησιμοποιείται μετά την εγχείρηση για την καταστροφή τυχόν εναπομεινάντων καρκινικών κυττάρων.
• Εξωτερική ακτινοθεραπεία: Μπορεί να εφαρμοστεί για μη χειρουργήσιμους όγκους ή σε περιπτώσεις υποτροπής.
• Στοχευμένη θεραπεία: Χρησιμοποιείται για συγκεκριμένους τύπους καρκίνου του θυρεοειδούς που έχουν εξαπλωθεί.
• Θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών: Απαραίτητη μετά την ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς για τη διατήρηση του φυσιολογικού μεταβολισμού.