Ο πνεύμονας αποτελεί συνήθη περιοχή μετάστασης από εξωπνευμονικούς πρωτοπαθείς όγκους. Μετά το ήπαρ αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη εστία μεταστάσεων, ενώ στο 20% των περιπτώσεων καρκίνου αποτελεί τη μόνη μετάσταση.
Συμπτώματα
Οι περισσότερες πνευμονικές μεταστάσεις εντοπίζονται στην περιφέρεια των πνευμόνων και είναι δυνατό να μην προκαλούν συμπτώματα αλλά να ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διάρκεια της σταδιοποίησης της πρωτοπαθούς εστίας. Όταν προκαλούνται συμπτώματα, οφείλονται σε γειτνίαση του όγκου με κεντρικές αεροφόρες οδούς ή σε προχωρημένη νόσο. Τα συμπτώματα αυτά είναι:
· Βήχας
· Αιμόπτυση
· Δύσπνοια προοδευτικά επιδεινούμενη
· Θωρακικός πόνος
Κλινική εξέταση - εργαστηριακά ευρήματα
Τα ευρήματα από την κλινική εξέταση συνήθως είναι πενιχρά κατά τα αρχικά στάδια. Η ακτινογραφία θώρακα μπορεί να καταδείξει την παρουσία οζωδών σκιάσεων κυρίως στην περιφέρεια των πνευμόνων. Η αξονική τομογραφίααποτελεί την εξέταση εκλογής για τη διαπίστωση της έκτασης των μεταστατικών βλαβών. Η μαγνητική τομογραφία δεν φαίνεται να υπερέχει της αξονικής τομογραφίας και αναλογιζόμενου της οικονομικής επιβάρυνσης που συνεπάγεται, δεν αποτελεί εξέταση ρουτίνας.
Θεραπεία
Η παρουσία μεταστάσεων στον πνεύμονα υποδηλώνει προχωρημένη νόσο και συστηματική διασπορά. Η χειρουργική εξαίρεση των μεταστάσεων (μεταστασεκτομή) μπορεί να βοηθήσει μόνο ένα ποσοστό ασθενών που εκπληρώνουν συγκεκριμένα κριτήρια. Αυτά είναι: 1) Πλήρης θεραπεία της πρωτοπαθούς νόσου 2) Απουσία άλλων μεμακρυσμένων μεταστάσεων 3) Δυνατότητα πλήρους χειρουργικής αφαίρεσης των πνευμονικών μεταστάσεων 4) Ιστολογικός τύπος τέτοιος που να εξασφαλίζει ότι ο ασθενής θα ωφεληθεί πραγματικά από τη χειρουργική παρέμβαση. Περίπου το 30% των ασθενών με καρκίνο αναπτύσσει μεταστάσεις στους πνεύμονες και λιγότερο από το ένα τρίτο αυτών εκπληρώνει τις παραπάνω προϋποθέσεις. Έτσι η μόνη δυνατή θεραπευτική προσέγγιση είναι η συστηματική χημειοθεραπεία.