Το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς είναι ένας σπάνιος, νευροενδοκρινικός όγκος που προέρχεται από τα παραθυλακιώδη (C) κύτταρα του θυρεοειδούς. Συχνά εκδηλώνεται ως ένας μονήρης όζος στον θυρεοειδή, μπορεί να είναι σποραδικό ή κληρονομικό (όταν οφείλεται σε μετάλλαξη του γονιδίου RET) και είναι πιο επιθετικό από τους διαφοροποιημένους καρκίνους του θυρεοειδούς, χωρίς να ανταποκρίνεται στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
Χαρακτηριστικά
- Προέλευση: Αναπτύσσεται από τα παραθυλακιώδη κύτταρα (C-κύτταρα) που παράγουν την ορμόνη καλσιτονίνη.
- Συχνότητα: Αποτελεί περίπου το 5-10% των καρκίνων του θυρεοειδούς.
- Συμπεριφορά: Θεωρείται πιο επιθετικός τύπος σε σχέση με τον θηλώδη και τον θυλακιώδη καρκίνο και έχει υψηλότερο ποσοστό θανάτου.
- Επιδημιολογικά δεδομένα: Μπορεί να είναι σποραδικός (πιο συνηθισμένο) ή κληρονομικός σε ποσοστό έως 25% των περιπτώσεων, λόγω μετάλλαξης του ογκογονιδίου RET.
Συμπτώματα
- Μονήρης όζος: Η πιο συχνή εκδήλωση είναι ένας ψηλαφητός ή διαγνωσμένος με υπέρηχο όζος στο άνω τμήμα του θυρεοειδούς.
- Άλλα συμπτώματα: Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να εμφανιστούν βραχνάδα, δυσκολία στην κατάποση, βήχας και διόγκωση των λεμφαδένων στον λαιμό.
Διάγνωση και Θεραπεία
- Διάγνωση: Η διάγνωση βασίζεται σε κλινική εξέταση και υπερηχογράφημα, αλλά και σε μέτρηση των επιπέδων καλσιτονίνης ή προκαλσιτονίνης στο αίμα.
- Θεραπεία: Η κύρια θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου (θυρεοειδεκτομή) και η αφαίρεση των λεμφαδένων, εάν υπάρχουν μεταστάσεις. Ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά από εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς.