Ο καρκίνος και οι διάφορες μορφές θεραπείας του, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση φλεβικής θρόμβωσης, σε ποσοστά έως και 5 φορές μεγαλύτερα από ό,τι στο γενικό πληθυσμό.
Η σχετιζόμενη με τον καρκίνο θρόμβωση αποτελεί την 2η αιτία θανάτου για τους ασθενείς με καρκίνο, μετά από την ίδια τη νόσο. Όμως, μόλις 8% των ασθενών δέχθηκε ενημέρωση από τον γιατρό του, για τον κίνδυνο της σχετιζόμενης με τον καρκίνο θρόμβωσης, ενώ το 71% των ασθενών με καρκίνο δεν γνωρίζουν ότι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θρόμβωσης από το γενικό πληθυσμό, όπως προέκυψε από ευρωπαϊκή έρευνα της ECPC (European Cancer Patient Coalition- Ευρωπαϊκή Συμμαχία των Οργανώσεων Ασθενών με Καρκίνο).
Η έρευνα της ECPC πραγματοποιήθηκε σε 6 χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Tα αποτελέσματα δείχνουν μια εκτεταμένη έλλειψη αναγνώρισης του κινδύνου από τους ασθενείς και έντονα κενά στην ενημέρωση και επαρκή πληροφόρηση τους από τους θεράποντες γιατρούς.
Συγκεκριμένα η έρευνα για τη σχετιζόμενη με τον καρκίνο θρόμβωση στην Ελλάδα έδειξε ότι:
 

 Μόλις 29% είναι το ποσοστό των ασθενών που γνωρίζουν ότι οι ασθενείς με καρκίνο έχουν υψηλότερες πιθανότητες να εμφανίσουν θρόμβωση από ότι ο γενικός πληθυσμός. Οι μισοί από αυτούς (49%), δήλωσε ότι δεν έχει επαρκή κατανόηση του κινδύνου της σχετιζόμενης με τον καρκίνο θρόμβωσης.
Το 67% δήλωσε ότι γνωρίζει σε κάποιο βαθμό ότι η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του καρκίνου αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης, ενώ το ποσοστό αυτό μειώνεται σε 44% για την ακτινοθεραπεία.
Το 16% δήλωσε ότι είχε υποφέρει από θρόμβωση που σχετίζεται με τον καρκίνο.
Μόλις το 8% του συνόλου των ερωτηθέντων δήλωσε ότι έλαβαν ενημέρωση για τους κινδύνους θρόμβωσης που σχετίζονται με τον καρκίνο από γιατρό ή επαγγελματία υγείας στο νοσοκομείο, η οποία ήταν κατά κύριο λόγο προφορική.
Το 50% των συμμετεχόντων είχαν ασθενήσει εντός της προηγούμενης πενταετίας, γεγονός που περιγράφει με ακρίβεια τις υφιστάμενες συνθήκες.
Μόνο το 14% δήλωσε ότι έχει πλήρη επίγνωση του μεγέθους των κινδύνων θρόμβωσης που σχετίζονται με συγκεκριμένους τύπους καρκίνου, ενώ μόνο το 21% ότι ο κίνδυνος έχει σχέση και αυξάνεται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι στα ίδια επίπεδα, με μικρές αποκλείσεις, κινούνται τα αποτελέσματα της έρευνας και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα οποία καταδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη άμεσης ενεργοποίησης των Επιστημονικών Ιατρικών Εταιρειών και των επαγγελματιών υγείας εν γένει, σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να ανατραπεί η δυσοίωνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.