Οι όγκοι μαλακών μορίων είναι μη φυσιολογικές αναπτύξεις ιστών όπως μύες, λίπος, αιμοφόρα αγγεία, νεύρα και συνδετικοί ιστοί. Μπορεί να είναι καλοήθεις (μη καρκινικοί) ή κακοήθεις (σαρκώματα) και εμφανίζονται συνήθως ως ανώδυνες διογκώσεις που μπορεί να γίνουν επώδυνες καθώς μεγαλώνουν. Η διάγνωση περιλαμβάνει απεικονιστικές εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία και η ιστοπαθολογία, ενώ η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο και το μέγεθος του όγκου, και μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική εξαίρεση. 

Τι είναι

• Πρόκειται για όγκους που αναπτύσσονται στους μαλακούς ιστούς του σώματος, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους μύες, τους τένοντες, το λίπος, τα αιμοφόρα και λεμφικά αγγεία, τα νεύρα και τους συνδετικούς ιστούς.
• Μπορούν να είναι καλοήθεις (π.χ. λιπώματα, αιμαγγειώματα, ιnώματα) ή κακοήθεις (σαρκώματα). 

Συμπτώματα

• Το πιο συχνό αρχικό σύμπτωμα είναι η εμφάνιση μιας ανώδυνης διόγκωσης, η οποία μπορεί να μην αξιολογηθεί σωστά στην αρχή.
• Καθώς ο όγκος μεγαλώνει, μπορεί να προκαλέσει πόνο αν πιέζει γειτονικούς ιστούς.
• Άλλα πιθανά συμπτώματα είναι μουδιάσματα (αν πιέζονται νεύρα) ή δυσκαμψία (αν είναι κοντά σε αρθρώσεις). 

Διάγνωση

• Η διάγνωση βασίζεται σε κλινική εξέταση και απεικονιστικές μεθόδους.
• Οι πιο συνηθισμένες απεικονιστικές μέθοδοι είναι η μαγνητική τομογραφία (MRI) και η αξονική τομογραφία (CT) για να αξιολογηθεί η έκταση του όγκου.
• Η βιοψία είναι απαραίτητη για την τελική διάγνωση και τον καθορισμό του τύπου και του βαθμού του όγκου (histopathology). 

Θεραπεία

• Η χειρουργική εξαίρεση είναι η κύρια θεραπεία.
• Για μικρούς, επιφανειακούς καλοήθεις όγκους, η αφαίρεση μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία.
• Για μεγαλύτερους, βαθύτερους ή κακοήθεις όγκους, η χειρουργική επέμβαση είναι πιο περίπλοκη και ενδεχομένως να απαιτήσει νοσηλεία.
• Η θεραπεία των σαρκωμάτων μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό χειρουργικής, ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας, ανάλογα με τον τύπο και το στάδιο της νόσου.