Η οξεία μυελογενής λευχαιμία (AML) είναι ένας καρκίνος του αίματος και του μυελού των οστών - ο σπογγώδης ιστός μέσα στα οστά όπου παράγονται τα κύτταρα του αίματος. Η λέξη "οξεία" στην οξεία μυελογενή λευχαιμία υποδηλώνει την ταχεία εξέλιξη της νόσου.

 Ονομάζεται λευχαιμία μυελογενής  επειδή επηρεάζει μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων που ονομάζονται μυελοειδή κύτταρα, τα οποία κανονικά αναπτύσσονται στους διάφορους τύπους ώριμων κυττάρων του αίματος, όπως τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπεταλίων. Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι επίσης γνωστή ως οξεία μυελογενής λευχαιμία, οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία, οξεία κοκκιοκυτταρική λευχαιμία και οξεία μη λεμφοκυτταρική λευχαιμία.

 Συμπτώματα Τα γενικά σημεία και τα συμπτώματα των αρχικών σταδίων της οξείας μυελογενής λευχαιμίας μπορεί να μιμούνται αυτά της γρίπης ή άλλων κοινών ασθενειών. Τα σημάδια και τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων αίματος που επηρεάζονται. Τα σημεία και τα συμπτώματα της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας περιλαμβάνουν:

Πυρετός

Ο πόνος των οστών

Λήθαργος και κόπωση

Δυσκολία στην αναπνοή

Χλωμό δέρμα

Συχνές λοιμώξεις

Μελανιάζει εύκολα

Ασυνήθιστη αιμορραγία, όπως συχνές ρινορραγίες και αιμορραγία από τα ούλα  

Αιτίες Η οξεία μυελογενής λευχαιμία προκαλείται από βλάβη στο DNA της ανάπτυξης κυττάρων στο μυελό των οστών σας. Όταν συμβεί αυτό, η παραγωγή των κυττάρων του αίματος θα πάει στραβά. Ο μυελός των οστών παράγει ανώριμα κύτταρα που αναπτύσσονται σε λευχαιμικά λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται μυελοβλάστες. Αυτά τα μη φυσιολογικά κύτταρα είναι ανίκανα να λειτουργήσουν σωστά και μπορούν να συσσωρεύσουν και να καταργήσουν τα υγιή κύτταρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι ξεκάθαρο τι προκαλεί τις μεταλλάξεις DNA που οδηγούν σε λευχαιμία. Η ακτινοβολία, η έκθεση σε συγκεκριμένες χημικές ουσίες και ορισμένα φάρμακα χημειοθεραπείας είναι γνωστοί παράγοντες κινδύνου για οξεία μυελογενή λευχαιμία. Παράγοντες κινδύνου Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο οξείας μυελογενούς λευχαιμίας περιλαμβάνουν:

Αυξημένη ηλικία. Ο κίνδυνος οξείας μυελογενούς λευχαιμίας αυξάνεται με την ηλικία. Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι συχνότερη σε ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω.

Το φύλο σου. Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν οξεία μυελογενή λευχαιμία από ό, τι οι γυναίκες.

Προηγούμενη θεραπεία καρκίνου. Οι άνθρωποι που είχαν κάποιους τύπους χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ΑΜΛ.

Έκθεση σε ακτινοβολία. Τα άτομα που εκτίθενται σε πολύ υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας, όπως οι επιζώντες σε ατύχημα πυρηνικού αντιδραστήρα, έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΠΝΝ.

Επικίνδυνη χημική έκθεση. Η έκθεση σε συγκεκριμένες χημικές ουσίες, όπως το βενζόλιο, συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο LAM.

Κάπνισμα. Η AML συνδέεται με τον καπνό τσιγάρων, ο οποίος περιέχει βενζόλιο και άλλες γνωστές χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο.

Άλλες διαταραχές αίματος. Άτομα που έχουν μια άλλη διαταραχή του αίματος, όπως η μυελοδυσπλασία, η μυελοϊνωση, η πολυκυτταρική βέρα ή η θρομβοκυτταραιμία, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν AML.

Γενετικές διαταραχές. Ορισμένες γενετικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο Down, σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο LAM. Πολλοί άνθρωποι με OΜΛ δεν έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου και πολλοί άνθρωποι που έχουν παράγοντες κινδύνου δεν αναπτύσσουν ποτέ τον καρκίνο.