Το σάρκωμα Kaposi (SK) είναι ένας καρκίνος που προκαλεί την ανάπτυξη μη φυσιολογικού ιστού κάτω από το δέρμα, στο στόμα, τη μύτη, το λαιμό, τους λεμφαδένες ή άλλα όργανα, συνήθως με τη μορφή κόκκινων ή μωβ κηλίδων. Προκαλείται πάντα από τον ανθρώπινο ερπητοϊό 8 (HHV-8), γνωστό και ως KSHV. 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του σαρκώματος Kaposi ποικίλλουν ανάλογα με το πού εμφανίζονται οι βλάβες:

• Δέρμα και βλεννογόνες μεμβράνες: Συνήθως τα πρώτα σημάδια είναι κόκκινες, μωβ ή καφέ κηλίδες, πλάκες ή οζίδια (βλάβες) στο δέρμα, οι οποίες μπορεί να είναι επίπεδες ή ελαφρώς ανασηκωμένες. Εμφανίζονται συχνότερα στα πόδια, τα πέλματα και το πρόσωπο. Στο στόμα, μπορεί να εμφανιστούν ως μπλε-ιώδεις κηλίδες ή όγκοι.
• Λεμφαδένες: Η προσβολή των λεμφαδένων, ιδιαίτερα στη βουβωνική χώρα, μπορεί να προκαλέσει επώδυνο πρήξιμο στα πόδια.
• Πνεύμονες: Οι βλάβες στους πνεύμονες μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία στην αναπνοή ή βήχα με αίμα.
• Πεπτικό σύστημα: Οι βλάβες στο στομάχι ή τα έντερα μπορεί να προκαλέσουν κοιλιακό άλγος, διάρροια ή αιμορραγία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία. 

Αίτια

Το σάρκωμα Kaposi προκαλείται από τον ανθρώπινο ερπητοϊό 8 (HHV-8). Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι που φέρουν τον ιό δεν αναπτύσσουν SK. Ο καρκίνος φαίνεται να εμφανίζεται μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εξασθενημένο. Παράγοντες που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό περιλαμβάνουν: 

• Λοίμωξη από HIV/AIDS: Η πιο κοινή αιτία επιδημικού SK.
• Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα: Λαμβάνονται μετά από μεταμόσχευση οργάνων.
• Ηλικία: Μεγαλύτεροι άνδρες μεσογειακής ή ανατολικοευρωπαϊκής εβραϊκής καταγωγής διατρέχουν κίνδυνο για κλασικό SK. 

Τύποι

Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τύποι σαρκώματος Kaposi: 

• Κλασικό SK: Εμφανίζεται κυρίως σε ηλικιωμένους άνδρες μεσογειακής ή ανατολικοευρωπαϊκής καταγωγής. Αναπτύσσεται αργά και σπάνια επηρεάζει εσωτερικά όργανα.
• Ενδημικό (Αφρικανικό) SK: Εμφανίζεται σε νεαρούς άνδρες και παιδιά στην Αφρική. Μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο επιθετικό.
• Ιατρογενές (σχετιζόμενο με μεταμόσχευση) SK: Αναπτύσσεται σε ασθενείς που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία μετά από μεταμόσχευση οργάνων.
• Επιδημικό (σχετιζόμενο με AIDS) SK: Ο πιο κοινός τύπος στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, εμφανίζεται σε άτομα με HIV. 

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο του SK, τη θέση και τον αριθμό των βλαβών, και τη γενική υγεία του ασθενούς. Η πιο αποτελεσματική και σημαντική θεραπεία είναι η αντιμετώπιση της υποκείμενης ανοσοανεπάρκειας. 

• Για ασθενείς με AIDS, η χρήση αντιρετροϊικής θεραπείας (HAART) μπορεί συχνά να είναι η μόνη απαραίτητη θεραπεία, οδηγώντας σε υποχώρηση του όγκου.
• Για ασθενείς μετά από μεταμόσχευση, η μείωση ή διακοπή των ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων μπορεί να βοηθήσει.
• Για μεμονωμένες βλάβες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικές θεραπείες, όπως:
  • Μικροχειρουργική εκτομή
  • Κρυοθεραπεία (κατάψυξη)
  • Ακτινοθεραπεία
  • Έγχυση χημειοθεραπείας απευθείας στις βλάβες
• Για πιο εκτεταμένη ή ταχέως επιδεινούμενη νόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί συστηματική χημειοθεραπεία