Η υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη βιοψία είναι μια επεμβατική διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιεί υπέρηχο για να καθοδηγήσει μια βελόνα λήψης ιστού απευθείας σε μια ύποπτη βλάβη. Σκοπός της είναι η λήψη ενός μικρού δείγματος ιστού (ιστοτεμαχιδίου) για ιστολογική εξέταση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν η βλάβη είναι καλοήθης ή κακοήθης. Η μέθοδος αυτή είναι ταχεία, απαιτεί μόνο τοπική αναισθησία και θεωρείται πολύ ασφαλής, καθιστώντας την προτιμότερη σε σχέση με άλλες μεθόδους, όπως η βιοψία με ακτινολογική καθοδήγηση. 

Πλεονεκτήματα

• Ακρίβεια: Η ζωντανή εικόνα του υπερήχου εξασφαλίζει ότι η βελόνα θα εισέλθει στο σωστό σημείο της βλάβης.
• Ασφάλεια: Δεν χρησιμοποιείται ιοντίζουσα ακτινοβολία, σε αντίθεση με τις βιοψίες που καθοδηγούνται από αξονικό τομογράφο.
• Ευκολία: Η διαδικασία γίνεται συνήθως στο ιατρείο, δεν απαιτεί νοσηλεία και γίνεται μόνο με τοπική αναισθησία.
• Αξιοπιστία: Συλλέγεται μεγαλύτερη ποσότητα ιστού σε σχέση με τη διαδερμική παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA), κάνοντας το αποτέλεσμα πιο αξιόπιστο. 

Πώς γίνεται

1. Ο γιατρός χρησιμοποιεί το υπερηχογράφημα για να εντοπίσει τη βλάβη και να σχεδιάσει την πορεία της βελόνας.
2. Η βελόνα προωθείται διαδερμικά μέχρι να φτάσει στην εστιακή βλάβη.
3. Ο αυτόματος μηχανισμός της βελόνας ενεργοποιείται για τη λήψη ιστού.
4. Ο ιστός αποστέλλεται σε ειδικό φιαλίδιο με φορμόλη στο παθολογοανατομικό εργαστήριο για εξέταση. 

Πότε χρησιμοποιείται

• Μαζί με άλλες απεικονιστικές μεθόδους, η υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη βιοψία είναι η εκλογή για την διάγνωση καρκίνου του προστάτη.
• Χρησιμοποιείται για την διερεύνηση όγκων στο στήθος (μαστό), τον θυρεοειδή, τον λαιμό, το ήπαρ, τον νεφρό, καθώς και για παθολογικά διογκωμένους λεμφαδένες.