Ο καρκίνος κεφαλής και τραχήλου, ICD-10 C07-C14, C32-C33, είναι σπάνιος καρκίνος 3% με συχνότητα 15-20/100.000 κατοίκους και ευθύνεται για το 2% των θανάτων από καρκίνο. Προέρχεται από το επιθήλιο του άνω αναπνευστικού και γαστρεντερικού συστήματος (στόμα, φάρυγγας, λάρυγγας, μύτη, παραρίνια). Η επίπτωση αυξάνει σε κατάχρηση καπνού και αλκοοόλ. Για τον καρκίνο του ρινοφάρυγγα και των παραρινίων δεν ευθύνεται το τσιγάρο. Η επίπτωση ανδρών:γυναικών είναι 2,5:1 και στο λάρυγγα 7:1. Είναι αυξημένη η συχνότητα σε ηλικία μεγαλύτερη των 60 και στη μαύρη φυλή.

Επιβαρυντικοί παράγοντες του καρκίνου κεφαλής τραχήλου
-75% κάπνισμα και αλκοόλ. Η Vit A προστατεύει.
-Plummer Vinson: Σιδηροπενική αναιμία, υποφαρυγγικές πτυχές, δυσφαγία, απώλεια βάρους. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για καρκίνο υποφάρυγγα σε γυναίκες μικρότερες των 50 ετών. Ο σίδηρος και η Vit Β12 προστατεύουν
. -HPV: Σε μόλυνση με HPV παρατηρείται καρκίνος γλώσσας και στοματοφαρυγγικός καρκίνος και συνήθως υπάρχει και γενετική προδιάθεση και γενετικές μεταλλάξεις και είναι πλακώδους τύπου.
-EBV: Σε μόλυνση με EBV παρατηρείται ρινοφαρυγγικός καρκίνος.
-Περιβαλλοντολογικοί παράγοντες: Παστά ψάρια, νικέλιο, ράδιο, χρώμιο, δέρμα, ξύλο.
-Μεταλλάξεις στο χρωμόσωμα 9 και στο ογκογονίδιο p53.
Πρόληψη-Χημειοπροφύλαξη του καρκίνου κεφαλής τραχήλου
-Διακοπή αλκοόλ και καπνίσματος
-Χορήγηση Vit A και ρετινοειδών
-Χορήγηση cox 2 αναστολέων που είναι αναστολείς των προσταγλανδινών
Το πλακώδες αποτελεί το 85-95% των καρκίνων κεφαλής και τραχήλου. Σε πλακώδες καρκίνωμα κεφαλής τραχήλου εμφανίζεται συνήθως και δεύτερος καρκίνος πρωτοπαθής, όπως στον πνεύμονα και τον οισοφάγο και ο κίνδυνος αυξάνει ετησίως, γι’ αυτό ο απεικονιστικός έλεγχος θεωρείται απαραίτητος.
Ανατομική κατάταξη του καρκίνου κεφαλής τραχήλου
- Στόμα: Χείλη, γλώσσα, βλενογόννος, σκληρή υπερώα, τρίγωνο, κυψελιδικές πτυχές
- Ρινοφάρυγγας: Ρινοφάρυγγας (άνω μαλακή υπερώα), στοματοφάρυγγας (κάτω μαλακή υπερώα), υποφάρυγγας
- Λάρυγγας: Υπεργλωτιδικός, γλωτιδικός, υπογλωτιδικός
- Ρινική κοιλότητα: ρινικοί κόλποι, σφηνοειδές οστό, παραρίνια
Κλινικές εκδηλώσεις του καρκίνου κεφαλής τραχήλου
-Απομακρυσμένες μεταστάσεις δίνουν μόνο ο ρινοφαρυγγικός και ο υποφαρυγγικός καρκίνος.
-Το βράγχος φωνής και η δυσκαταποσία είναι συχνές στον καρκίνο λάρυγγα και υποφάρυγγα
. -Η ωτίτιδα μιας πλευράς είναι συχνή στον καρκίνο του ρινοφάρυγγα. -Σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου των παραρινίων προσβάλλονται τα 3ο (Κοινό Κινητικό), το 4ο (Τροχιλιακό) και το 6ο (Απαγωγό) κρανιακά νεύρα
. -Σημασία επίσης έχει και η τοποθεσία των λεμφαδένων που είναι διογκωμένοι. Οι λεμφαδένες χαρτογραφούνται στα επίπεδα I-V. O καρκίνος του ρινοφάρυγγα προσβάλλει τους λεμφαδένες στα επίπεδα II και V.
O καρκίνος του στόματος προσβάλλει τους λεμφαδένες επιπέδου Ι, ο καρκίνος του λάρυγγα αυτούς στο επίπεδο ΙΙ και ΙΙΙ. Όταν εμπλέκονται οι λεμφαδένες η θεραπευσιμότητα μειώνεται στο 50%. -Δεν γίνεται εξάπλωση του καρκίνου σε γλωτιδικό καρκίνο λάρυγγα, διότι η γλωτίδα
δεν έχει λεμφαγγεία.
-Ο υποφαρυγγικός καρκίνος έχει χειρότερη πρόγνωση από τον λαρυγγικό καρκίνο.

Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με CT τραχήλου, MRI Τραχήλου & Α/α θώρακος.
Σε θετικούς λεμφαδένες, υποφαρυγγικό καρκίνωμα και ρινοφαρυγγικό γίνεται και CT κοιλίας και PET-SCAN. Σταδιοποίηση καρκίνου κεφαλής τραχήλου Το σύστημα ΤΝΜ εκφράζει την ανατομική έκταση της νόσου και βασίζεται στον προσδιορισμό τριών συνιστωσών:
1. την έκταση του πρωτοπαθούς όγκου (Τ‐Tumor)
2. την απουσία ή παρουσία λεμφαδενικής προσβολής και τον βαθμό προσβολής των περιοχικών λεμφαδένων (N-Nodes)
3. την απουσία ή παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων (M‐Metastasis).
Η χρήση των αριθμητικών προθεμάτων στους δείκτες ΤΝΜ δείχνει την προϊούσα επέκταση της νόσου: Τ0, Τ1, Τ2, Τ3, Τ4 Ν0, Ν1, Ν2, Ν3 Μ0, Μ1.
ΟΓΚΟΣ Ρινοφάρυγγας
Τ1: ρινοφάρυγγας
Τ2: μαλακοί ιστοί
Τ2α: ρινικός στοματοφάρυγγας
Τ2β: φάρυγγας
Τ3: οστά ή παραρίνια
Τ4: ενδοκρανιακή επέκταση
Στοματοφάρυγγας
Τ1: μικρότερος από 2 εκατοστά
Τ2: 2-4 εκατοστά
Τ3: μεγαλύτερος από 4 εκατοστά
Τ4α: λάρυγγας-γλώσσα
Τ4β: βάση κρανίου
Υποφάρυγγας
Τ1: Προσβολή της μιας μεριάς στον υποφάρυγγα, μικρότερος από 2 εκατοστά
Τ2: Προσβολή και στις 2 μεριές του υποφάρυγγα, 2-4 εκατοστά
Τ3: μεγαλύτερος από 4 εκατοστά του λάρυγγα
Τ4: Προσβολή ιστών γύρω από τον λάρυγγα
ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ
Ρινοφάρυγγας
Ν1: Μονόπλευρα μικρότεροι των 6 εκατοστών
Ν2: Αμφοτερόπλευρα μικρότεροι των 6 εκατοστών
Ν3: Μεγαλύτεροι των 6 εκατοστών
Ν3α: Μεγαλύτεροι των 6 εκατοστών
Ν3β: Προσβολή υπερκλείδιων λεμφαδένων
Στοματοφάρυγγας-Υποφάρυγγας
Ν1: Μονόπλευρα μικρότεροι ή ίσοι των 3 εκατοστών
Ν2: Μονόπλευρα 3-6 εκατοστά
Ν2a: Ένας των 3-6 εκατοστών μονόπλευρα
Ν2b: Πολλοί ομόπλευροι μικρότεροι των 6 εκατοστών
Ν2c: Aμφοτερόπλευρoι ή ετερόπλευροι μικρότεροι των 6 εκατοστών
Ν3: Λεμφαδένας μεγαλύτερος των 6 εκατοστών
ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ
ΜΧ: Δεν είναι γνωστό αν υπάρχουν μεταστάσεις
Μ0: Δεν υπάρχουν μεταστάσεις
Μ1: Υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις
ΣΤΑΔΙΑ
0:Τis N0 MO
I: T1NOMO
II:T2N0M0
III:T1-3N1MO, T3N0MO
IVA:T4aN0-2M0, T1-3N2M0 (προχωρημένη χειρουργήσιμη νόσος)
IVB:Any TN3M0, T4banyNMO (προχωρημένη μη χειρουργήσιμη νόσος)
IVC: AnyTanyNM1 (απομακρυσμένες μεταστάσεις)
Προσοχή! απαιτείται να μην γίνει ανεπαρκής θεραπεία της νόσου γιατί είναι θεραπεύσιμη νόσος.
Σε στάδια Ι,ΙΙ,ΙΙΙ που οι όγκοι είναι μικροί η θεραπεία μπορεί να είναι χειρουργείο ή ακτινοβολία ή χειρουργείο και ακτινοβολία και η θεραπεία κυμαίνεται από 50-100%. Από τη μια μεριά το χειρουργείο μπορεί να αφήσει κάποια δυσλειτουργία, από την άλλη η ακτινοθεραπεία έχει μεγάλη διάρκεια περίπου 6 εβδομάδες κι έχει μακροπρόθεσμες παρενέργειες..
Σε όγκους Τ3-Τ4Ν2-3 ή στάδιο IV γίνεται χειρουργείο και ακτινοβολία ή ακτινοβολία μόνο ή χημειοθεραπεία και ακτινοβολία κυρίως σε χειρουργήσιμους προχωρημένους καρκίνους λάρυγγα και υποφάρυγγα για την αποφυγή της ολικής λαρυγγεκτομής.
Αρχές της χειρουργικής εξαίρεσης -Το χειρουργείο πρέπει να εξασφαλίζει τη λειτουργία του οργάνου.
-Τα χειρουργικά όρια δεν πρέπει να έχουν μεγάλες βλάβες.
-Το χειρουργείο γίνεται με μοναδικό σκοπό την ίαση. -Γίνεται λεμφαδενικός καθαρισμός 5 επιπέδων με σκοπό τη θεραπεία. Εκλεκτικός καθαρισμός γίνεται για βελτίωση της σταδιοποίησης.
-Το χειρουργείο αντενδείκνυται σε επέκταση του όγκου στη βάση κρανίου, σε σπόνδυλους, στη διήθηση των καρωτίδων και σε διήθηση του δέρματος.
-Σε μετάλλαξη του p53 υπάρχει κίνδυνος υποτροπής.
-Πάντα διατηρείται ο στερνοκλειδομαστοειδής μυς, οι έσω σφαγίτιδες και το παραπληρωματικό νεύρο.
Χημειοθεραπεία γίνεται βασικά σε μεταστατική νόσο (TanyNanyM1). Προεγχειρητική χημειοθεραπεία γίνεται μόνο σε ανεγχείρητη νόσο, σε πρωτόκολλο διατήρησης του οργάνου, όπως του λάρυγγα. Συμπληρωματική χημειοθεραπεία γίνεται σε καρκίνο ρινοφάρυγγα μετά την εφαρμογή σύγχρονης χημειοθεραπείας-ακτινοθεραπείας. (Platina-5FU). Σύγχρονη χημειοθεραπεία-ακτινοθεραπεία γίνεται είτε προεγχειρητικά είτε μετεγχειρητικά σε τοπικά προχωρημένη νόσο, σταδίου III, IVA,IVB και σε διατήρηση του λάρυγγα. Συγκεκριμένα μετεγχειρητικά γίνεται σε υπολειμματική νόσο, σε αδενοκαρκίνωμα grade 3, σε λεμφαδενική μεταστατική διήθηση και σε διήθηση λεμφαγγείων και νεύρων.
Ριζική ακτινοθεραπεία γίνεται όταν δεν εκτελείται χειρουργική επέμβαση σε όγκους Τ1-Τ2, Ν0 Χημειοθεραπευτικά σχήματα σε καρκίνο κεφαλής και τραχήλου 1) PF (Cisplatin 100mg/m2 d1, 5FU 1000mg/m2 d1-d5/21days 2) DCF (Cisplatin 100mg/m2 d1, Docetaxel 75mg/m2 d1, 5FU 1000mg/m2 d1-d4/21days κυρίως σε προεγχειρητική χημειοθεραπεία.
Διατήρηση του λάρυγγα 1) ΑΚΘ και Cisplatin 100mg/m2 d1, d22, d43 2) ΑΚΘ και Cisplatin 40mg/m2 weekly 3) ΑΚΘ και Cetuximab (400 αρχικά και μετά 250 weekly)-Στοχευμένη θεραπεία Τοπικά προχωρημένη ή μεταστατική νόσος 1) Methotrexate 40mg/m2 weekly 2) PF (Cisplatin 100mg/m2 d1, 5FU 1000mg/m2 d1-d5/21days 3) Σύγχρονη ΑΚΘ και Cisplatin με 5FU σε καλή γενική κατάσταση (PS), αφότου τοποθετηθεί γαστροστομία για να μπορεί να σιτίζεται ο ασθενής Η Caboplatin υστερεί σε σχέση με την πλατίνα.
Στοχευμένες θεραπείες Τα τελευταία χρόνια, έχουν αναπτυχθεί διάφορες στοχευμένες θεραπείες για τη θεραπεία καρκίνων της κεφαλής και του τραχήλου. Οι καινοτόμες αυτές θεραπείες στοχεύουν τα ελαττωματικά γονίδια ή τις ασυνήθιστα υψηλές συγκεντρώσεις πρωτεϊνών σε συγκεκριμένα καρκινικά κύτταρα της κεφαλής και του τραχήλου, που συμβάλλουν στην αύξηση και την ανάπτυξη του καρκίνου.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα αποτελούν έναν τύπο στοχευμένης θεραπείας η οποία δρα παρεμποδίζοντας συγκεκριμένα σηματοδοτικά μόρια τα οποία είναι απαραίτητα για την αύξηση του μεγέθους και τη διαίρεση του όγκου. Μπορεί να είναι περισσότερο αποτελεσματικές και ανεκτές από τις συνήθεις θεραπείες, επειδή επιτίθενται ειδικά στα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας άθικτα τα υγιή κύτταρα.
Το cetuximab είναι ένας τύπος μονοκλωνικού αντισώματος, το οποίο στοχεύει ειδικά τον υποδοχέα του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR). Ως στοχευμένη θεραπεία κατά του υποδοχέα του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα, το cetuximab αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό, την επιβίωση, την κινητικότητα, την ικανότητα εισβολής των κυττάρων και την αγγειογένεση του όγκου (ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων). Πρόκειται για τη μοναδική στοχευμένη θεραπεία που παρουσιάζει δράση κατά του όγκου και που έχει εγκριθεί από τις υγειονομικές αρχές για τη θεραπεία του καρκίνου κεφαλής και τραχήλου.
Πρόληψη καρκίνου κεφαλής και τραχήλου
-Για την αποφυγή των συμπτωμάτων, καλό θα ήταν να αποφευχθεί η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η υπερέκθεση στον ήλιο, αλλά και το κάπνισμα.
-Ακόμη, μείζονος σημασίας θέμα, αποτελεί η προφύλαξη απο τον ιό του HPV κατά την σεξουαλική επαφή, ενώ οι ιατροί επισημαίνουν πως εάν οποιοδήποτε από τα προαναφερθέντα συμπτώματα εμφανιστεί, η επίσκεψη στην ιατρική κοινότητα κρίνεται απαραίτητη.
Στόχος της Εκστρατείας Ενημέρωσης είναι η ευαισθητοποίηση τόσο του ευρέως κοινού όσο και της Πολιτείας στα ειδικά προβλήματα που οι ασθενείς αυτού του τύπου των καρκίνων αντιμετωπίζουν, αλλά και τις δυσκολίες στη θεραπευτική διαχείριση τους από την ογκολογική επιστημονική κοινότητα.
Επιδίωξή μας είναι η ευαισθητοποίηση αυτή να οδηγήσει στη λήψη των απαραίτητων μέτρων για την πιο επιστημονική, ανθρώπινη και αποδοτική διαχείριση του Καρκίνου Κεφαλής και Τραχήλου. Οι στοχευμένες θεραπείες μπορεί να είναι περισσότερο αποτελεσματικές και ανεκτές από τις συνήθεις θεραπείες, επειδή επιτίθενται ειδικά στα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας άθικτα τα υγιή κύτταρα
. Καλύτερα, σε κάθε περίπτωση, να γίνεται μοριακή ανάλυση του όγκου. Σε κακή γενική κατάσταση και πολύ προχωρημένη νόσο γίνεται μονοθεραπεία με τη μισή αποτελεσματικότητα.
Ακτινοθεραπεία σε καρκίνο κεφαλής τραχήλου
Η θεραπευτική δόση της ακτινοβολίας είναι 70Gy
Μετεγχειρητικά 57-60 Gy (60 σε ολική αφαίρεση νόσου κι 70 σε εναπομένουσα νόσο
Προεγχειρητικά 50 Gy
Πρέπει να προστατεύεται ο νωτιαίος μυελός, γιατί υπάρχει κίνδυνος μυελοπάθειας. Άλλες επιπλοκές είναι η βλεννογονίτιδα, το οίδημα, η ξηροστομία, ο υποθυρεοειδισμός το σύνδρομο Lhermitt’s όπου η κάμψη του αυχένα σε ασθενείς παράγει ηλεκτρικό σοκ που επεκτείνεται στην σπονδυλική στήλης και στα άκρα., η ίνωση και η νέκρωση της γνάθου. Η πιλοκαρπίνη και η αμιφοστίνη ελαττώνουν την ξηροστομία.
Με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία και βιολογικούς παράγοντες, και τον συνδυασμό αυτών εξασφαλίζεται ποιότητα ζωής στους ασθενείς, και ίαση. Οι αναπηρικές χειρουργικές επεμβάσεις πρέπει ν’ αποφεύγονται. Ο καρκίνος κεφαλής και τραχήλου πρέπει και έχει όλα τα περιθώρια να είναι ιάσιμος.
Το μήνυμα μας είναι πρόληψη, έγκαιρη διάγνωση, εξατομικευμένη θεραπεία και ίαση του καρκίνου κεφαλής και τραχήλου, μη αναπηρικές χειρουργικές επεμβάσεις και ποιότητα ζωής.
